Sembolümüz Festivaller

Ülkemiz kültür, sanat ve tarım alanında çok şanslı ülkeler arasındadır. Her bölgeyi temsil eden kültür ve ürün topluluğu vardır. Öyle ürünler veya öyle alanlar vardır ki artık o kentin sembolü olmuşlardır. Kentin ya da bölgenin favori ürünlerinin tanıtılması, iç turizmin canlanmasında büyük rol oynar. Bu amaçla Valilik, Belediye, Üniversiteler, Sivil Toplum  Örgütleri kendi üzerlerine düşen görevleri yerlerine getirmektedirler. Ancak amacına ulaşan ya da “vazifemi yerine getireyim, kalitesi önemli değil” penceresinden bakan organizatörlerin varlığı da bilinmektedir.

Örneğin; Malatya’nın sembolü olan kayısı için Temmuz ayında kayısı şöleni yapılır, Kızılırmak’da Kızılırmak şöleni, Denizli bölgesinde “Yenicekent Turfanda çekirdeksiz üzüm” isimli festivali 1991 yılından beri her yıl Temmuz ayında düzenlemektedir. Safranbolu, film festivaline yıllarca ev sahipliği yapmıştır. Erzurum’da her yıl Palandöken kar film festivali gerçekleşmektedir. Diyarbakır’ın sembolü olan karpuz yine karpuz festivaliyle tanıtılmaktadır. 2010 yılında 46. Kiraz festivalini Tekirdağ Belediyesi düzenledi. Bitlis-Adilcevaz’da bu yıl 21.ceviz festivali, Ankara-Ayaş’da dut festivali, farklı kentlerde kültür sanat festivalleri hazırlanmaktadır. Bu örneklere eklenecek daha çok uygulamalar vardır. Bu tarz etkinliklerle kente, ilçeye, beldeye hareketlilik gelir, iç turizm canlanır, ulusal basında yer almanın heyecanı yaşanır. Yıllar önce bu tarz etkinliklere büyük şehirler ev sahipliği yapmaktayken, artık benzeri festivaller ülkemizin doğusunda da yapılmaktadır. Doğu ve Güney Doğu Anadolu Bölgelerinde adına festivaller düzenlenecek ilginç, bakir ve medeniyet yatağı yerler vardır.

Elazığ’da bağcılık gelişmiştir. Bilindiği üzere Buzbağı şarabı Elazığ’daki üzüm ve yine oradaki şarap fabrikasından elde edilmektedir. Çok gecikmiş dahi olsa 16.10.2010 tarihinde Elazığ Belediyesi tarafından 2 gün devam eden Elazığ’da ” I. Uluslararası üzüm ve orcik festivali” yapıldı. Doğrusu birçok festival görmüş ve getirileri hakkında bilgim olduğu için Elazığ’daki festivali duyunca çok mutlu olmuştum. Şehrin merkezinde güzel bir sahne yerleştirildi, küçük standlar açıldı. Akşamları medyadan tanınan müzisyenler, mankenler sahne aldılar. Kullanılan yer şehir merkezi, ancak çok dar bir alandı, izdiham kaçınılmazdı. Gündüz standlardan yöresel yiyecek bulabilirim diye gittiğimde, hüsrana uğradım. Standlar çok ilkel, sadece çadır tarzı bir kapalı alan şeklinde düzenlenmişti. Birçok stand boştu. İçi dolu olan standlarda da kasalar yerde dizilmişti ve sadece üzüm satılıyordu. Beklentim şu idi: Standlarda kurulacak tezgahlarda üzümler beyaz, yeşil, kırmızı, siyah renk cümbüşü ve 35 farklı cinsi ile göze hitap edebilirdi. Üzüm ve Orcik festivali idi. Orcik yoktu. Orcikler kısa süre standlarda yer aldı. Sanki programa gelen bazı mankenlerin cevizi bulamaca batırıp çıkarması orciği anlattı! Mutlaka bu etkinliklerde medyatik isimlerin, konukların bulunması ev sahipleri için onurdur. Ancak ürün tanıtımından daha çok manken tanıtımının yapıldığı festival, amacını aşmıştır bence. En önemli kısmı da festivalin uluslararası olmasıydı. Beklentim, yabancı ithalatcıların da festivale katılımlarının sağlanması idi. Bu sağlanabilseydi belki üzüm ve orciklerimizin yurtdışına ihracı daha da kolaylaşabilirdi. Mekedonya ve Arnavutluk dans gruplarının dans gösterileri festivali sanırım uluslararası kılmaya yetmişti. Umarım sonraki yıllarda yapılacak etkinliklerde organizasyon çok daha iyi olur ve uğruna festival yapılan ürün ön plana çıkarılır. Ne yazık ki aceleyle hazırlanmış ya da organizasyon bozukluğundan ötürü, festivallerin bir kısmı arzu edilen seviyede yapılamamaktadır.

Siirt’in zivzik narı, Siirt fıstığı eşi olmayan tada ve lezzete sahip. Şifa dağıtan narı için uluslararası festival yapılabilir ve dış pazar kapıları açılabilir. İyi pazarlama için yılda bir defa yapılan bu etkinliklere emek verilmeli, koordinasyon iyi sağlanmalı, kalite ve görüntüye önem verilmelidir. Umarım yakın gelecekte Siirt sahip olduğu birçok değerinin, festivallerle tanıtımı yapabilir.