HOUSTON’DA BAYRAM KUTLAMASI

Bayram sözcüğü beni çocukluğuma götürür ve zaman tüneline girer, bugüne kadar gelirim. Resmi bayram veya dini bayram farketmezdi.  Ailemin  bana bayramları doyasıya  yaşattıklarını şimdi daha iyi anlıyorum.  Resmi bayramlarda mutlaka penceremizden ya da balkonumuzdan Bayrak dalgalanırdı.  Resmi bayramlarda okulda verilen bilginin üzerine babam da ayrıca açıklamalar yapardı. Okulda bayram etkinliği çerçevesinde rolüm var ise yine babam bana refaket ederdi. Ama 30 Ağustos Zafer Bayramı gibi tatile denk gelen bayramlarda da yine beni izleyici olarak götürür ve bilgilendirirdi. Halen İstiklal Marşı okunduğunda, özellikle yurtdışında Ay Yıldızlı Bayrağımızın dalgalandığını gördüğümde duygulanıyorum  ve gözümden akan yaşlara engel olamıyorum. Belki bu milli duygu çocuk yaşta beynime kazındığından olabilir diye düşünüyorum.  Resmi bayramları çok severdim. Neden sevmiyeyim ki….. genelde üst rol alırdım. Babamın görevi gereği Adıyaman’da idik. Oldukça küçük bir kentti. Bayramlarda şiirleri bana belediye hoparlöründen okuturlardı. Bu olay bir çocuk için özgüven kazanma anlamında elbette güzel bir duyguydu.  Günümüzde bir çok çocuğun 30 Ağustos Zafer Bayramının farkında olmadıklarını görüyor ve üzülüyorum. Suçlu kim…….?

Dini bayramlar ayrı bir heyecan idi. Öncelikle evlerde günler öncesinden bayram temizliği başlardı. Yemekler, tatlılar nerdeyse stoklanırdı. Çünkü bayramda misafir trafiği yoğun olduğu için yemek pişirme fırsatı bulunamazdı. Kapının zili çaldıkça oturan misafirler gelenlere yer vermek üzere vedalaşır ayrılırlardı. Çocuk olduğum için sadece bayramın renkli taraflarını görürdüm. Yıllar geçti artık ben evsahibi oldum. Bayramları daha çok sevdim. Bayram hazırlığı bayanlar için zor da olsa heyecanı güzeldi. Belki yıllarca göremediğimiz eş, dost, akrabaları tekrar görmek için vesile olan günler. Hatta her zaman görme imkanı bulduğumuz anne ve babamı o gün ziyaret etmek ayrı bir anlam katmaktadır o güne.

Dini bayramlarda evde olmaya yıllarca dikkat ettim. Evimden ayrı geçirdiğim her bayramı kayıp gibi gördüm. Bayramlar yaz aylarına geldikçe ve süresi uzadıkça bayram anlamını değiştirmeye başladı. Artık bayramlarda evler değil apartmanlar nerdeyse boş. Bayram demek tatil yapmak, eğlenmek, dinlenmek, gezmek demek oldu. Bayram kutlamalarını yazılı gönderilen kartların yerine telefon ile gönderilen kalıcılığı olmayan sms ler aldı. Oysa yazılı kutlamaının anlamını yine yaşayanlar bilir…..

Bazı yıllar ancak yutdışında olmam nedeniyle bayram heyecanını bende evimden uzak yaşadım. Bu bayramda öyle olduç  Evimden uzak ama çocuklarımla birlikte olmanın keyfi vardı. Ülkemizde anlamını kayıp eden bayram, anlamını yurtdışında nasıl yaşatsın ki? Türkler’in yoğun yaşadıkları Almanya, Belçika, Hollanda gibi yerlerde bayramlaşma programları yapılmakta kısmende olsa o hava teneffüs edilmektedir. Amerika’da bulunduğum süre içerisinde birkaç defa bayramları burada yaşamıştık. Bazı yerlerde müslüman gruplar birleşerek kendi aralarında bir organizasyon yaptılar. Güzel bir etkinlikdi tabii ama yine ortak dil İngilizce, ikram kültürlerimiz daha farklı. Bazı yıllar Amerika’da yaşayan Türk aileler her bayram sırayla ev sahipliği yaparak bayramı yaşatmaya çalıştılar. Sayıları az da olsa birlikte olmak bu diyarlarda “Bayramınız kutlu olsun” diye el sıkışmak da güzeldi.

Bu yıl çok daha anlamlı tarıhle örtüştü bayram. İki bayram birleşti. 30 Ağustos Zafer Bayramı ve Ramazan Bayramı. Uzak yerlerde ve Türk sayısının çok az olduğu yerde bayram havasını hissetmedik. Ancak yaşadığımız yere yaklaşık 1 saat uzaklıkta olan ve o zaman Rahmetli Turgut Özal ıle ismini daha sık duyduğumuz Amerika’nın 4. büyük şehri Houston Başkonsolosluğunun bayram kutlaması davet mesajını alınca Konsolosluk konutuna gittik. Başkonsolos Sayın Cemalettin Aydın Temmuz ayı ortalarında göreve başlamıştı. Göreve başlamısını takip eden bu özel ve güzel günde tanışma ve bayramlaşma amacıyla bir resepsiyon düzenlemişlerdi. Orada kendi insanlarımızı bir arada görmek mutluluk veriici bir tabloydu. 2 saat dahi olsa bayram havasını teneffüs ettik. Böyle bir oragnizasyona ev sahipliği yaptıkları için Başkomsolos ve eşlerine teşekkir ederim.

Güzel Yurdumda yaşayan tüm okurlarımın bayramlarını kutlar saygı ve sevgilerimi sunarım.