17-18 Kasım 2014 tarihleri arasında Elazığ için büyük önem taşıyan bir kongre yapıldı. “Tarihten Günümüze Elazığ Kongresi” adını taşıyan etkinlik; Başbakanlık Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu, Atatürk Araştırma Merkezi Başkanlığı, Fırat Üniversitesi Rektörlüğü, Elazığ Belediyesi, Elazığ Valiliği, Dışişleri Bakanlığı Yurtdışı Tanıtım ve Kültürel İlişkiler Genel Müdürlüğü, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, Ankara Elazığ Kültür Derneği, Elazığ Kültür ve Tanıtma Vakfı ve Elazığ Dernekler Federasyonu tarafından düzenlendi. Bu kongrede Elazığ’ın geçmişi yanında geleceğe yönelik birçok bildiri sunuldu ve tartışıldı.

İlköğretimde tanıştığımız eğitsel kollara girebilmek için mücadele verirdik ve seçilince de sanki kendimizi ayrıcalıklı görürdük. Ortaöğretimde devam ederdi,  hatta hangi eğitsel kolda olduğumuz belirten bir kolluğumuz önlüğümüzün üzerinde kolumuzda taşırdık.  Belki o yaşlarda o faaliyetlerin öneminin farkında değildik, sadece görevimizi yapıyorduk gibiydi. Oysa sosyal faaliyetlerin getirisi sonradan anlaşılmaktadır.

Üniversite öğrenimi yıllarımı hatırlıyorum, zaten terör belasından dolayı kim sosyal etkinlik düşünebilirdi ki? Ayrıca aileler ve hocalar da gereken önemi vermiyorlardı.  Sosyal yaşam günümüz ile kıyaslanınca yok gibiydi. Yıllar ilerledikçe yaşam biçimlerinin değişmesiyle birlikte sosyal yaşama verilen önem de arttı.

İstanbul, en kalabalık, sosyal ve kültürel açıdan en önemli, bunun yanında karma yapıya sahip bir şehir olma özelliğini korumaktadır. İstanbul kültürel bir mirastır. İstanbul büyüleyici bir şehirdir. İstanbul gece ve gündüz saatlerinde farklı elbiselere bürünen bir şehirdir. Güneşin batımıyla, güneşin doğuşu ile ayrı güzelleşen bir şehirdir. Günün her saatinde denizde izlenen yansıya doyum olmayan bir şehirdir. Gece uçaktan bakışta altın gibi ışıldayan bir şehir, boğaz köprülerinin iki yakayı birleştirmesi,  köprü ışıklandırmalarının denize yansısı ne kadar da güzel. Saatlerce sahilde oturunca doyum olmayan bir manzara ile ruhu ve bedeni dinlendiren manzarası insanı zaman tüneline götürmez mi?

Elazığ medeniyet şehridir, Elazığ kültür şehridir, Elazığ sanat şehridir, Elazığ musikiyi idrak eden şehirdir, Elazığ şairlerin şehridir, Elazığ gakkoşların şehridir. Bu vasıflar insanları daha ince ruh haline büründürür. Sanatına ve sanatçısına saygı duymayan onu kollamayan toplum, bu güzel özelliklerin erimesine göz göre göre seyirci kalacaktır.

Şehirler büyüdükçe sosyal mekânlara olan ihtiyaçlar artmaktadır. Bu mekânlar bazen de arz talep şeklinde olmaktadır. Yıllar öncesine yani 1980’li yıllara gidersek şehrimizde ailece gidilip yemek yenebilecek tek lokanta vardı. Bayanların zaten tek başlarına ya da bayan bayana gidebilecekleri lokanta yoktu.

Yıllar geçti, artık yaşam biçimi değişmeye başladı. Yoğun çalışma hayatından dolayı insanların hayatlarını kolaylaştırma adına dışarıda yemek ihtiyaçlarını giderdiklerini biliyoruz. Lokanta, kafe seçenekleri arttıkça aralarında farklılık oluşturmak adına yeni yeni açılan yerler cazibe merkezleri haline geldi. Artık “evde kahve içeceğime arkadaşım ile … mekanda kahvemizi içelim” diye düşünüyoruz. Özellikle çalışanların bir kısmı hafta sonları rahatça kahvaltı yapabildikleri için onu da renklendirmek adına hafta sonları yine farklı mekânlara gitmektedirler. Misafirlerimize evde yemek ikram etmek dahi azaldı, lokantada yemek ve muhabbet arttı. Zaman ile yarışan bayanlarında işlerini azalttığı için benimsenen ev sahipliği oldu. Düğün, nişan, toplu yemekler için her geçen gün yeni yeni mekânlar açılmaktadır. Artan talebe karşılık farklı mekânlar hızla açılmaktadır.