“Ülkeyi yine ulusun kendi gücü kurtaracaktır” ilkesini benimseyen Atatürk, 23 Nisan 1920 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisini kurdu. 29 Ekim 1923 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi 1921 Anayasası olan Teşkilat-ı Esasiye Kanunu’nda yapılan değişiklikle devletin yönetim biçimini Cumhuriyet olarak ilan etti.

Dini bayramlar; manevi duygularının yoğunlaştığı, insanların sevgi ve saygı ile birbirlerine yaklaştığı, dargınların barıştığı, toplumsal yardımlaşmanın yapıldığı kutsal günlerdir.  Her dini bayramımız ayrı bir güzelliktir. Şu günlerde mübarek Kurban bayramını hep birlikte idrak ediyoruz. 

Umut dünyasında yarınlar, beklentiler, hayaller, planlar bitmez. Herkes kendisine göre gelecek ile ilgili planlar yapar. Birey çevre ve kendi koşullarını dikkate alarak yaşamıyla ilgili, mesleği ile ilgili, sosyal hayatıyla ilgili, geleceği ile ilgili kendisi ve ailesi için yol haritası çizer. Bu yol haritasını hangimiz çizmedik ki… Amaçsız yaşam zaten söz konusu olamaz. Kendimiz ya da himayemiz altında bulunan bireyler için belirlediğimiz yol haritasında elbette risk faktörü vardır.

Yıllardır ülkemizde öğretmenlik mesleği asaletini ve yerini bulamadı. Öyle oldu ki aileler çocukları için “bari bir öğretmen olabilseydi, daha ne yapalım puanı ancak öğretmenlik bölümlerini tutuyor” gibi ifadelerle mesleğe bakış açısını ortaya koymaktadırlar. Belki ekonomik nedenlerle, belki alışılagelmiş bakış açısı olabilir.

Bugünkü yazının yayına girmesi için malum birkaç gün önceden yazmam gerekir. İşte bu hafta köşe yazımı her zaman olduğu gibi ne evimde, ne işyerindeki ofisimde, ne bahçede, ne karada, ne suda yazıyorum. Karadan 12.000 metre yüksekte uçaktayken yazıyorum. Yaz tatili için gittiğim Amerika Birleşik Devletlerinden artık dönüş tarihi geldi ve yola koyuldum. Yüreğim ikiye bölünmüş halde uçağa geçtim. Neden mi bölünmüş? Yarısı şu an çocuklarım ve eşimin kaldığı gurbet ellerde. Diğer yarısı da sevdiklerim ve sevenlerimin olduğu vatanımda. Ne yardan ne selden vazgeçmemek bu olsa gerek diye düşünüyorum.