10 OCAK ÇALIŞAN GAZETECİLER GÜNÜ

10 Ocak 1961 yılında yürürlüğe giren 212 sayılı yasa ile gazetecilerin çalışma koşulları yeniden düzenlenerek iyileştirilmiştir. İşte bu nedenle “10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü” ya da “10 Ocak Çalışan Gazeteciler Bayramı” olarak kutlanmaktadır. Burada bana göre anlamı bozan bir tabir var.“Çalışan” ifadesi bakış açısına bağlı olarak farklı yorumlanabilir. Örneğin çalışmayan gazeteci mi var? veya gazeteci olup da patron konumundaki kişilerle emekçi gazetecileri birbirinden ayırt etmek için mi “çalışan” kelimesi kullanılmış! Bence “çalışan…” demek yerine doğrudan “Gazeteciler Günü” demek en doğrusu olacaktır.

Toplumun bilgilendirilmesi ve bilinçlendirilmesi yönünde önemli görevler alan ulusal ve yerel medya bir ülkenin, bir ilin dışarıya açılan penceresidir. Kültürler, toplumlar arasında köprü görevini de üstlenen medya farklı seslerin topluma ulaştırılmasında büyük görevler üstlenmiştir. Halkın talep ve beklentilerinin kamuoyuna iletilmesi görevini de üstlenmişlerdir. Bu kadar ağır sorumluluğu olan medya, çağdaş yaşamın vazgeçilmez öğesi durumundadır. Toplumun kulağı, sözcüsüdür.

Gazeteci, gazetecilik mesleğini icra eden kişidir. Oldukça güç şartlar altında çalıştıkları biliniyor. Bu mesleğin vitrin kısmında, mutfağında, ara işlerde çalışan elamanlar vardır. Basına tatil yoktur, basına izin yoktur. Savaş, sıcak, soğuk, doğal afet, her ortamda gazeteci koşuşturur. Gazeteci dar çerçeveden olaya bakamaz. Duyum ile hareket edemez. Artık yazılı basının yanında nerdeyse olmazsa olmaz olan çevrimiçi (online) gazetecilik ile medya daha çok kitleye hitap etmiş ve daha çok hız kazanmıştır. Kıtalar arası okuyucu kitlesine sahip olan basının çok daha dikkatli olması gerekir.

İletişim çağında basın çalışanlarının önemli görevlerini yerine getirebilmesinin önemli unsurları arasında meslek ahlakı, kişisel hak ve özgürlüklere saygı, toplumun hassasiyeti ön planda yer alır.Meslek yeminleri vardır. Örneğin; doktorlar göreve başlarken yemin töreni vardır. Öğretmenler son yıllarda yine öğretmen andıyla mezun olurlar. Ne kadar anda bağlı kalırlar derseniz o kişiye bağlıdır. Basın etiği son yıllarda ağızdan düşmeyen bir kavram. Kim ne kadar bağlı o da tartışılır, meslek etiğine yakışmayan yazıların var olduğunu biliyoruz.

Aile olarak basının etik dışı yazılarıyla birkaç defa karşı karşıya kalmıştık. Şöyle ki;  1998 yılında ulusal anlamda okunan Güneş Gazetesi’nde bir köşe yazarı eşim ve aileyi de kısmen içerisine alan hayali yada yanlış duyumlar ile donatılmış bir yazı yazmıştı. Aynı haberi yerel bir gazete paylaştı. Her iki gazeteye tekzip yazısı gönderildiği halde yayınlamadılar. Bu olayın devamı haklı olarak hukuka taşındı. Her iki gazete yanlış yazdıkları bilgilerin bedelini, mahkemelerin kararlarıyla hem tekzibi yayınlamak zorunda kalarak hem de tazminat ödeyerek yerine getirdiler. Eşim aldığı tazminatı o zaman Fırat Üniversitesinde ihtiyacı olan öğrencilere maddi destek veren FÜGEM’e  (Fırat Üniversitesi Gençlik Eğitim Merkezi) bağışlamıştı. Demek ki kısmet öğrencilerinmiş!

2008 yılında Siirt Üniversitesi kurucu rektör vekili görevini yaparken canla başla Siirt Üniversitesinin gelişmesi için bütün gününü kullanan Prof. Dr.Asaf Varol’un özverili çalışmaları yerel bir gazete tarafından küçümsendi, aşağılandı. Yapılan çalışmaları benimsemeyebilir olsalar dahi haber içerikli, yani yorumsuz haber yapılması meslek etiği açısından olması gerekendi. Yansız olması beklenirken sık sık aleyhte yazılar yazılmıştı. Yapacak bir şey kalmadığından yine hukuk kapısı açılmıştı. Çıkan taraflı ve kasıtlıhaberler yüzünden ilgili gazete sahibi suçlu bulunmuş ve tazminata mahkûm edilmişti. Aldığı cezayı hazmedememiş olmalı ki davayı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine kadar taşımıştı. Ama sonuçta kaybeden gene kendisi olmuştu.

Yukarıda andıklarım olumsuz, etik olamayan iki davranışa örnektir. Yerel medyanın bu konuda daha çok duyarlı olacağına inanıyorum. Bir kentin uyandırılması, yönlendirilmesi, gelişmesi, hizmet alımı konularında medya çok önemlidir. Saygın, doğru, kaliteli rotası olan birçok basın yayın organının var olduğunu da biliyoruz.

Biz medya okuryazar ve izleyicileri her zaman gazetecilerin ruh ve yürek güzelliklerini yansıtmalarını, kalemlerini haktan ve doğrudan yana kullanmalarını diler, yazılı ve görsel medya emekçilerin “Gazeteciler Gününü” kutlarım.