İDEAL ÖĞRETMEN PROFİLİ

Her toplum bilgi toplumu olma yönünde eğitilmiş insan gücüne
daha çok ihtiyaç duymaktadır. Eğitilmiş insan gücünün oluşmasında öğretmenlerin
etkisi oldukça fazladır. Osmanlı zamanında açılan öğretmen yetiştiren okulları,
Cumhuriyet döneminde açılan Köy Muallim Mektepleri, Köy Enstitüleri, Öğretmen
Okulları, Yüksek Öğretmen Okulları ve Eğitim Enstitüleri takip etmiştir. 1982
yılında öğretmen yetiştiren kurumlar Üniversitelere bağlandı ve daha sonra da
lisans düzeyinde Fakülteler haline getirildi. Öğretmenlik mesleği Eğitim ve
Teknik Eğitim Fakülteleri bünyesine alındı.

Önceleri Fen Edebiyat Fakültesi mezunları öğretmen olarak
atanabiliyorlardı. Ancak bilahare öğretmen olarak atanabilmek için pedagoji
dersi almaları zorunluluğu getirildi. Öğretmen ihtiyacı kapanmadığı dönemlerde
herhangi bir fakülteden mezun olan kişi pedagoji dersi aldıktan sonra temel
eğitim ve branş öğretmeni olarak atanabildiler. Bu atamaların yansıları çok
geçmeden öğrenciler üzerinde görüldü.
Görevlerinin bilincinde olup kendisini geliştirme çabasında olan
eğitimciler de oldu. Tam aksi “ben mühendisim, ben veterinerim,………öğretmenlik
tahsili yapmadım ki öğretmenlik yapayım? Derse gider vakit geçiririm, ta ki
bakanlık beni asıl görevime verinceye kadar”, “açıkta mı kalayım” gibi
ifadeleri kullanıp davranışlarına da yansıtarak, öğretmenlik mesleğini bu
düşüncedeki Üniversite mezunları hiçe saydılar. Bu nedenle kanımca öğretmen
yetiştirmeyen Fakültelerden mezun olanlara sadece iş olsun diye öğretmenlik
yaptırılmamalı. Özellikle 1978-1980 yılları arasında MEB’nın hızlandırılmış
eğitimden mezun yetersiz öğretmenlerinin eğitime olumsuz kattıklarını da biliyoruz.

Öğretmenin denildiğinde; sorumluluk sahibi, fedakar,
öğrencilerine ve çevresine örnek, öğrencilerin davranış gelişmesine yardımcı,
sabırlı, hoşgörülü, ufku açık ve öğrencisinin vizyonunu geliştiren kişi akla
gelir. Öğretmenlik mesleğinin okulun çevresine, velilerin beklentilerine,
idareci ve öğretmenlerin bakış açılarına, eğitim sistemine bağlı bazı
özellikleri vardır.

Öğretmen, çeşitli yöntem ve tekniklerden faydalanarak
öğrenme yaşantıları düzenler ve öğrencilerde istendik yönde gelişen davranış
değişikliklerini takip eder.  Öğretmen, öğrencilerine
karşı objektif olmalı, eğitimde bireysel farklıkları dikkate almalı, kendisini
sürekli geliştirebilmeli, öğrencileri araştırmaya yönlendirmelidir.

Öğretmenlik mesleği sadece sınıf ve okul içerisinde icra edilmemektedir.
Veliler ve toplumla iç içe olan bir meslektir. Öğretmenin görev yaptığı bölge,
toplum yapısı ve kültürüne bağlı olarak öğretmen o bölgenin en önde
gelenlerindendir, örnek kişidir. Öğretmenin niteliği, yeterliliği, mesleğini
benimsemesi eğitim öğretim hizmetlerinin başarıya ulaşmasında en büyük
etkendir. Öğretmenlik mesleği insan sarrafı olmak demektir. İlköğretimde eline
çocuğun hammaddesi gelir. Öğretmen onu yetenekleri doğrultusunda
şekillendirir.

Eğitim fakültelerinden mezun öğretmen adayları mezun olup da
KPSS sınavında yüksek puan alırsa, ihtiyaç olan branşlarda öğretmen olarak atanabilmektedirler.
İdealist yetişen genç öğretmen bazı gerçeklerle karşı karşıya kalabilmektedir.
Şöyle ki; birçok meslekte olduğu gibi öğretmenlerin statüsünü belirleyen sosyal
ve ekonomik durumdur. Böyle yüce bir mesleğe atfedilen statü, şimdiye kadar
layık olduğu düzeye çıkmamıştır. Ekonomik ve sosyal anlamda bazı yaptırımlar
yapıldı ise de yetersiz kalmıştır.  Bu
olumsuz tablo karşısında dahi olsa sanat olan öğretmenlik mesleği hiçbir değer
ile ölçülemeyecek kadar kutsaldır.

Öğretmenlerimiz mesleki bilgi ve alan bilgisini depolayıp
göreve başlamaktadırlar. Çağımızdaki bilgi patlaması nedeniyle bir süre sonra
tekrar eğitim ihtiyacı duyulabilmektedir. Hizmet içi eğitimler kaçınılmaz
olmalıdır ki öğretmenlerimizin yaşam boyu öğrenme ve bilgilerini güncelleme
şansları olsun.  İlim kapısını minicik
beyinlere yayan, onların ufkunu açan, okuma yazmayı öğretmekle başlayıp meslek
edinmelerinde büyük payı olan öğretmenlerimin önünde saygıyla eğiliyorum.