KOLOMBİYA’DAN KISA NOTLAR

Kolombiya ekvatora oldukça yakın Atlas Okyanus ve Pasifik Okyanusuna sınırı olan ülkedir. İlk anda akla çok sıcak bir iklim gelir. Ancak şaşırtacak serinliği hatta soğukluğu var. Kolombiyalılar ülkelerinin iklimi için sonsuz bahar ülkesi tabirini kullanırlar. Ekim ayı bize göre soğuk olmasına rağmen, Kolombiya’da kışın ısının 10 derecenin altına pek inmediğini söylerler. Gün içerisinde çok değişkenlik gösteren hava durumu için orada gezmek için kiraladığımız aracın şöförü “burada hava kadınların ruh haline benzer, sürekli değişir” diye kendince bir tanımlama yapmıştı. Otel ve evlerde ısınmak için kalorifer ya da klimanın sıcak ayarı yok. Otelimiz çok şık olmasına rağmen üşüyoruz dediğimizde, odamıza elektrikle çalışan pervaneli bir ısıtıcının gönderilmesi ilginçti.

Yanınızdaki döviz dolar, Euro ne olursa olsun onu piyasada kullanmak mümkün değil. Dövizi uçaktan inince hemen ya havaalanında ya Citi Bank ya da Kolombiya Bankasında onların para birimi Pezosa çevirebiliyorsunuz. Yani ne döviz büroları ne de herhangi diğer bir bankada çevirmek mümkün değil. Bir hayli formalitesi ile zaman alınıyor. Form dolduruluyor, pasaport fotokopisi alınıyor, parmak izi alınıyor. Bu şekildeki uygulama giden turist için mutlaka sıkıntı. Böyle sıkı bir denetim oradaki uyuşturucu sektöründe dolaşan parayı bir bakıma kontrol altına almak olabilir diye düşünülebilir. Gezdiğimiz 17 ayrı ülkede benzeri  uygulamayı Çin’in başkenti Pekin dışında hiç bir yerde görmedik. Kırgızistan gibi bir yerde her alış veriş mekanlarında döviz ofisler vardı.

Can güvenliği gerçek anlamda yok. Taksi fiyatları çok uygun ancak hangi tür taksiye bineceğinizi bilmeniz gerekir. Sokakta rastgele çağrılan bir taksinin güvenilir olmadığı, orada yaşayan halk tarafından uyarı anlamında söylendi. Ancak otel ya da haavaalanı gibi yerlere ait beyaz renk taksilerin için güvenli olduğu söylendi.

Hiç bir yerde görülmeyen polis memuru çokluğu dikkat çekiciydi. Sokak başlarında sokak aralarında gruplar halindeydi. Ancak polisler oldukça minyon yapılıydı ve diz kapaklarından aşağıya kadar uzanan coplar bellerindeydi.

Tropikal meyve çeşitliliği göz kamaştırıyordu. Domuz eti tüketimi fazla olduğu için restaurant bulmada daha çok seçici davranmak zorunda kaldık. Tavuk restaurantı görünce içeriye daldık. İnsanlar masalara eğilmişler ellerinde bizim çok amaçlı kullandığımız şeffaf eldivenler takılıydı. Çatal bıçak yok, tavukları ellerinde yiyorlar. Güzel bir uygulama bence.

Sokaklarda cep telefonları ile konuşan insanları görmek nerdeyse mümkün değil. İlginç bir uygulama başlatılmış. Bir direğe ya da kalın bir sopaya yaklaşık 1 metre kadar uzunlukta kalın zincirler bağlı ve uçlarında da çok eski model cep telefonları var. Yani telefon konuşmasına ihtiyacı olan insanlar kontörlü görünümündeki cep telefonlarından dakikası Türk parası ile yaklaşık 20 kuruşa konuşuyorlardı. Küçücük ve eski telefonların kalın zincirler ile direğe bağlı olması yine o kentteki kapkaççılığın ne kadar fazla olduğunun göstergesidir. Bizde olmuyor muydu kapkaççılık? Elbette vardı özellikle İstanbul gibi büyük metropollerde büyük sıkıntıydı. Ancak engellenmesi için çalışmalar yapılıyordu. Nitekim mobesse kameraların kullanımından sonra suçlular daha kolay yakalandığı için suç oranında azalma oldu.

Kilise sayısı çok fazla ve sürekli kapıları açıktı. Alışılan sadece  Pazar günü ayini yapılmıyor, haftanıny her günü yapılıyordu.

Kaldırımlardaki alt yapı için açılan çukurlar en az yarım metre derilikte ve hepsi açık. Karanlıkta ya da dikkatsiz yürüyen insanların düşmesi hiç de sürpriz olmaz.

Kolombiya’dan gelip Amerika üzeri bir başka ülkeye  gitseniz dahi sınır girişinde adeta potansiyel suçlu gibi sorgulanmaktalar.

Yok mu güzelliği, bitki çeşitliliği, dolayısıyla renk cümbüşü oluşturması  göze hoş gelmektedir.

Kolombiya’dan kısa kısa notları yazarken düşündümki gördüğüm 17 farklı ülkeden hangisine tekrar gitmek istemem? Cevabım KOLOMBİYA.  Bir defa görmek yeterli.