SINAV KURALLARI MI?!

Yaş kaç olursa olsun okul sıralarında oturan, öğrencilik havasına giren birçok kişi ruhen de çok değişiyor.  Bazen çocuklaşabiliyorlar, bazen sorumsuz davranabiliyorlar, bazen beklentiler değişebiliyor, bazen acaba …..?  acaba…….dedirtecek  durumlar ile karşı karşıya kalındığı anlar oluyor.

ÖSYM ve Anadolu Üniversitesinin sınavları bu aylarda sıklıkla yapılmaktadır. Birçok sınavda görevim olduğu için katılımcıları yakından izleme imkânım oldu.

Adaylara gönderilen belgelerde sınav kuralları yazılıdır. Sınava gelirken getirilmesi zorunlu olan belge nüfus cüzdanı ya da pasaport diye yazılıdır. Belgelerin dışında da herhangi bir materyal getirmeleri kesinlikle yasaktır. Biz görevliler de kimlik ve görev belgemizden başka hiçbir şey götüremiyoruz.  Takı  (yüzük, saat, bilezik, toka gibi) kullanamayız.  Asıl kurallara uyması gereken öğrenciler iken farklı tablolar görülmektedir. Bazen şüpheye düşüyoruz.  Yapılan kimlik kontrolünde öğrenci nüfus cüzdanını evde unuttuğunu söylüyor.  Ondan sonra da sınava alınması için ısrar ediyor.  Bu bir sorumluluktur. Hayatlarının dönüm noktası olacak sınavlarda belge nasıl unutulabilir! Gençlerin bazılarının biraz sorumsuzlukları ya da heyecanları ile unutkanlıklarını anlamaya çalışsak da sistemdeki kurallara uymak zorunda olduğumuzu anlatmaya çalışıyoruz.

Geçen hafta çoğunlukla yetişkinlerin katıldığı yine ÖSYM’nin yaptığı bir sınav vardı. O sınav düşündürücüydü.  Kendi halimize üzülsek mi,  gülsek mi? Gençlerin çok azınlıkta olduğu sınavda yaşlar 40’ın üzerindeydi.  Yanlarında sadece kimlik ve giriş belgesi olması gereken adayın elinde para cüzdanı, sigara paketi, araba anahtarı görüp de uyardığımızda verilen cevap “bunlardan size ne zarar gelir ki…” haydi gel de anlat adaya… Yanında geçerli kimlik olmayanın sınava alınamayacağını söylediğimizde  “koskoca ÖSYM bana giriş belgesi göndermiş kimliğimi bilmese gönderir mi…” Ya da “yalan söyleyecek halim yok bu yaştan sonra…” gibi savunmalar ciddi anlamda biz görevlileri düşündürdü.

Sınav salonlarına görevliler yardımıyla yerleştiler. Sınav kuralları sınıflarda okundu. Eminim ki bir çok aday optik kâğıt üzerinde yapılması gereken kodlamada sıkıntı çektiler ve görevlilerden yardım aldılar. En büyük sıkıntı zaman ayarlaması yapamamaları oldu. Sınavın bitişine yakın toplu sözlü uyarılar yapıldığı halde  “Son 10 dakika, son 5 dakika” kendilerini ve görevlileri sıkıntıya sokanların manzarası hoş değildi. Ancak sınav bitti dendiği halde yetiştiremedikleri için ek süre isteyen adaylar, toplanılan cevap kağıtlarını çekiştirmeye çalışan adaylar, optik okuyucudan geçecek kağıtları katlayanlar… “Vay be lise sonrası eğitim alanların hali böyle mi” dedirtti bize.  Yaş ne olursa olsun çoğunlukla okul sırasına oturanlara kuralları delmek neden bu kadar caziptir?

Sadece sınava giren adaylarda mı sıkıntı var? Hayır, bazen biz görevliler de sorumluluğumuzu bilmiyoruz. Hiç uyarılmaya meydan bırakmadan bazı konularda titiz olmamız gerekir. Örneğin; topuğu ses çıkaran ayakkabıyı bayan ya da erkek görevlilerin bazıları giyinmekte ısrar ederler, bu görevlileri bir türlü anlayamıyorum?  Göreve gelen eğitimciye kapıdaki Emniyet görevlisinin kimlik ve görev belgesini sorması şarttır aynı zamanda da görevidir.  Biz görevlilerin emniyet görevlilerinin işlerini kolaylaştırmamız gerekirken, içimizde adeta egosunu tatmin etmeye çalışan arkadaşlarımız var. Bina girişinde görev yapan polis memuruna “sen kimsin bana kimlik soramazsın “diyerek ortamı germelerine ne demeli!  Ya da rahat bir eda ile gizlice binaya geçirdiği tespihini şakır şakır çekmesi  ta ki bina sınav sorumlusunun uyarısına kadar kabul edilir değil. Sınavda ki işlemleri seri yapamayan görevlilerin olduğunu da biliyoruz.

Huzurlu bir sınav havasının olması için sınava giren adayların, görevlilerin, girişte görev yapan emniyet mensuplarının görevlerini, işlerini iyi yapmaları, kurallara uymaları gerekir. Amacın sorun yaşatmak değil; sorun çözmek olduğu unutulmamalıdır.  Bu olgular yaşa bağlı değil, bilinçli olmaya dayanır.